Geloof het, of geloof het niet, maar ik kwam een te laat op mijn eigen workshop. Is dit niet de nachtmerrie van iedere trainer?
De workshop zou om 10:00 uur beginnen, inloop was vanaf 9:30 uur. Ik had ingecalculeerd dat ik er om 8:45 uur zou zijn om alles voor te bereiden. Uiteindelijk kwam ik om 10:30 eindelijk aankakken. Ik was dus effectief gezien “maar een half uur te laat”, maar ik als je uitgaat van 8:45 uur was ik dus 1 uur en drie kwartier te laat. Op mijn eigen training. Waar 12 ontzettend leuke vrouwen de moeite hadden genomen om te komen om te horen wat ik ze over marketing en het ondernemerschap kon leren.
Ik geef eerlijk toe, uiteindelijk viel het heel erg mee. Lees hieronder wat ik ervan leerde.
1. Stressen heeft geen zin, je hebt toch geen controle
Ik had me goed voorbereid. Wist wat ik wilde zeggen. Had mijn presentatie getimed. Wist van hoelaat tot hoelaat ieder blok zou duren. Ik had readers gemaakt en geprint, naamkaartjes gemaakt, alle spullen klaargezet, gezorgd dat mijn poes genoeg eten had om de dag door te komen voordat ik wegging. Ik had zelfs ook al getankt en ik had een behoorlijke uitloop in tijd. Kortom: ik had overal op gelet en er kon niks fout gaan.
Totdat ik in de file terecht kwam. “Jeetje, had dan wat eerder vertrokken!”. Dat was het eerste wat ik zelf dacht toen ik erachter kwam dat ik het hoe dan ook niet ging redden. Maar er was een groot ongeluk gebeurd, en je kon niks anders doen dan rustig afwachten tot je verder kon rijden. Na een kwartier stilstaan kwam ik erachter dat ik beter binnendoor kon rijden, maar dit was ook niet bepaald snel. Kortom: plannen heeft zeker wel zin, maar als puntje bij paaltje komt kun je nooit overal rekening mee houden dus probeer het ook niet. Toen ik me besefte dat ik te laat zou komen, viel alle stress van me af. En eerlijk is eerlijk: dat voelde best lekker.
2. Dingen lijken altijd erger dan ze zijn
Toen ik erachter kwam dat ik het niet zou gaan redden, belde ik Karen, de eigenaresse van de prachtige locatie waar ik mijn workshop zou houden. “Ik ben in een nachtmerrie beland, ik ga waarschijnlijk te laat komen, maar ik weet niet precies hoelaat.”. Ik verwachtte van alles. Verwijten, teleurstelling, vragen…. In plaats daarvan zei ze “oh doe maar lekker rustig aan hoor, iedereen staat hier te kletsen en we pakken gewoon nog een kopje koffie. Zorg dat je veilig rijdt en stress vooral niet”. Ik ga dus altijd uit van het ergste. Bang om wat er misschien zou kunnen gebeuren. Logisch, want we handelen angstvermijdend en letten altijd op gevaar. Misschien herken je wel dat je je vaak druk maakt om niets en dat de situatie heel erg meevalt.
3. Als je mindfull bent, is de wereld een stuk mooier
Mijn Google Maps zei dat ik beter een alternatieve route kon nemen, binnendoor. Ik had die route nog nooit eerder genomen, want waarom zou je dat doen, als je ook sneller kunt zijn door over de snelweg te rijden. Duurt wel 3x zo lang, maar dan heb je ook wat! De omgeving was prachtig! Ik heb in lange tijd niet zulke mooie dingen gezien. Omdat ik zolang in de auto zat en toch niks kon veranderen aan de situatie, kon ik mezelf ook de ruimte gunnen om om me heen te kijken en ervan te genieten. Ondanks dat ik dus te laat kwam en meer dan 2 uur in de auto gezeten heb, heb ik echt gelukkige momenten ervaren doordat ik kon genieten van de reis.
4. Voorbereiden is belangrijk, maar het gevoel waarmee mensen naar huis gaan nog belangrijker.
Ik kwam te laat aan, wat betekende dat mijn schema niet meer klopte. Ik had geen tijd om het aan te passen, dus ik besloot mijn hele schema overboord te gooien en ik zou wel zien waar het me zou brengen. Ik had de grote lijnen van mijn presentatie goed in mijn hoofd. Er was ruimte om zijstappen te maken en vragen te beantwoorden. Sommige dingen heb ik niet verteld die ik wel in mijn schema had staan, maar andere waardevolle dingen heb ik hierdoor wel kunnen vertellen. En ik was ook nog op tijd klaar. De deelnemers weten niet wat je precies gaat vertellen, dus jij bepaalt je eigen plan, los van wat je op je presenteerblaadje hebt staan. Het gaat uiteindelijk niet om hoeveel kennis je ze kunt geven, maar om de ervaring en met welk gevoel ze naar huis gaan.
5. Te laat komen, was zo slecht nog niet
Te laat komen was waarschijnlijk net wat ik nodig had. Ik kon erdoor uit mijn hoofd en in mijn gevoel. Daarnaast kon ik mijn perfectionisme overboord gooien en laten zijn wat er was.
0 Reacties