Please jij je cliënten?

Bijna alle coaches en therapeuten waarmee ik werk, lopen er tegenaan: ze pleasen hun cliënt.

Iedereen op zijn of haar manier. De een brengt minder geld in rekening dan eigenlijk de bedoeling was. De ander doet er nog een kwartiertje extra bij zonder te factureren. De ander belt tussendoor met zijn of haar cliënt, terwijl dat niet gerekend wordt. Een ander rekent de sessie niet door als zijn cliënt ziek is, terwijl dat wel nadrukkelijk in de algemene voorwaarden staat. Weer een ander laat in het midden wanneer de cliënt weer terug moet komen, omdat ze het zo belangrijk vinden dat het zelf “goed” voelt.

We willen het maar al te graag “fixen” voor onze cliënt. Bewust weten we wel dat dat niet hoeft, maar onbewust is er altijd zo’n stemmetje die het graag beter of anders wil. Die het beste wil voor de cliënt. Maar soms is “pleasen” helemaal niet het beste. Soms is het juist een waardevolle les om wél die sessie te moeten betalen, omdat je te laat hebt afgemeld.

Maar we willen graag aardig gevonden worden… En daarnaast zijn we ons helemaal niet bewust van onze eigen kracht! Dat heeft me de afgelopen weken echt geraakt. Ik loop mee met een opleiding tot Intuïtief Coach waar ik meehelp om de deelnemers te begeleiden in hun proces. We zijn nu al bijna 3 maanden onderweg. Iedereen heeft gigantische stappen gemaakt, maar ze zien hun eigen kracht niet! Ze leveren een briljante sessie af, waar de coachee echt wat aan heeft…. En dan ontkrachten ze hun bijdrage door iets te zeggen als “Ach, dat thema speelt toch bij bijna iedereen.” Alsof hun sessie dus toch niet zo bijzonder was.

Als je dit aan het lezen bent, en dit is jouw thema, dan herken je vast dat je dit op jouw eigen manier toepast in je praktijk.

Ik schrijf hier niet voor niks over. Dit is ook mijn thema!

Zoals je misschien weet, heb ik een paard gekocht. Toes is nu twee maanden bij mij (Jeeeeej!!). Tijdens mijn opleiding tot paardencoach heb ik ontzettend veel over mezelf geleerd, en dat leer ik nu ook van Toes.

Toes is ontzettend duidelijk. Ze doet gewoon haar ding. Als Toes uit de middelste voerbak wil eten, en ze komt aangelopen, gaat de rest een stapje aan de kant.

Ik wilde het beste voor haar een deed “rustig aan” met haar. Ik nam overal ruim de tijd voor. Wil je nog even wat hooi eten? Doe maar. Wil je daar even aan snuffelen? Doe maar. Vind je dit moeilijk? Doe dat dan maar niet. Ik was bijna een soort overbezorgde moeder. Ik pleasde mijn paard. Het resultaat. Toes zag me niet als een leider en liep over me heen. Ik zag dit al ver van te voren aankomen, maar toch wist ik niet wat ik ermee moest. Ze was ook nog eens behoorlijk schrikkerig tijdens het wandelen… En ik maar pamperen. Maar het hielp niet.

Tot ik zelf op de tafel lag bij Annelies, mijn massagetherapeut en het hier over had en ze zei “Er kan er maar een de leider zijn. Jij, of Toes.”

Alsof het kwartje viel. Ik besloot leiding te nemen. Liefdevol maar duidelijk. Ik dacht dat ik dat al wel deed maar ik was eigenlijk mijn paard aan het pleasen. Als ik eerlijk ben, was ik zelfs bang voor afwijzing van Toes. Wat als mijn eigen paard me niet aardig vond… Maar dat was het helemaal niet. Ze kreeg gewoon geen leiding, en deed haar eigen ding. Ik voelde me soms onzichtbaar. Ze zag me niet staan. Ook al zo mijn thema.

Geen gekloot dus meer! De dag na de massage besloot ik leiding te nemen. Wat er gebeurde was echt een eye-opener voor mij. Ze leek wel een mak schaap!!! Ze was harstikke lief, probeerde niet meer uit, lette veel meer op me en bleef in verbinding.

Kun je deze les voor jezelf doortrekken in je praktijk? Jouw cliënt komt niet voor niks bij jou. Hij weet het zelf niet meer, daarom heeft hij jou nodig. Als hij had geweten wat hij nodig had, dan had hij je dat wel verteld of het zelf al gedaan. Als je naar de huisarts gaat en zegt “ik heb hoofdpijn”, dan zegt de huisarts ook niet “ik heb hier 6 verschillende soorten pilletjes. Welke wil je?”. Nee, hij geeft je een doosje en zegt precies hoeveel je ervan moet slikken en hoelang.

Jouw cliënt heeft leiding nodig! Als jij niet stevig staat, hoe kun je je cliënt dan helpen? Veel coaches en therapeuten zijn bang om duidelijkheid te bieden. Ik hoor vaak dingen als: “Als ik zeg dat mijn cliënt minimaal 5 sessies nodig heeft, dan vindt hij dat misschien te duur en dan komt hij niet.” Ze laten het dan een beetje in het midden. Maar het is juist heel liefdevol om aan te geven wat er nodig is! Je hoeft het persé een vast traject aan te bieden wat mij betreft, maar het is wel goed om te communiceren dat iemand die in een zware burn-out zit met één sessie niet geholpen is en wat dan wel voor hem of haar werkt.

Als jij duidelijk bent over waar je voor staat, geloof ik dat je cliënt dan juist heel bewust voor jou kiest!

Als ik nog terugga naar de paarden… Paarden zijn prooidieren en kuddedieren. Van nature wordt er op hen gejaagd. Daarom is het voor hen belangrijk om continu te zorgen dat de kudde veilig is. Hoe doen ze dat? Door heel goed te scannen. De leider bepaalt en de rest volgt. Wat zou het met het gevoel van veiligheid doen als de leider van de kudde twijfelt en de leiding niet echt neemt? Dan komt en chaos, onrust en misschien zelfs paniek. Wie maakt dan de regels?

Als coach of therapeut hoef je niet alles te weten. Je hoeft niet alles te fixen (sterker nog, je kunt niks fixen). Maar ze betalen je ook niet om aardig gevonden te worden! Ze betalen je omdat je een oplossing hebt voor hun probleem. Sterker nog, mijn ervaring is dat ze maar al te graag betalen als je echt laat weten dat jij ze kunt helpen! Je mag echt voor je kwaliteiten en je expertstatus gaan staan en je hoeft jezelf niet kleiner te maken. Daar heeft je cliënt niks aan, ook al denk je – bewust of onbewust – van wel.

Nou, het is weer een heel verhaal geworden. Ik hoop dat dit je aan het denken zet! Misschien herken je dit thema bij jezelf. Vraag jezelf dan eens af: waar geef ik nog mijn leiding weg?

Onthoud dan: jij bepaalt.

Jij bepaalt wie je in je praktijk wil hebben. Jij bepaalt welke methode je inzet. Jij bent immers de expert. Jij bepaalt wat je werktijden zijn. Jij bepaalt wat je tarief is. Jij bepaalt hoevaak je cliënt terug moet komen. Jij bepaalt hoe je cliënt moet betalen. Jij mag bepalen! Dat betekent niet dat de mening van je cliënt niks waard is, maar wel dat je in je eigen kracht mag blijven. Het blijft immers jouw praktijk en JIJ bent de expert!