“Mama, ik durf niet.”
Dat moment toen ik nog een klein meisje was en dat mijn moeder zei “ga jij maar alvast naar de Etos, ik kom zo.”. Ik was bang dat mensen zouden denken dat ik iets zou STELEN. Ja…. Al rondkijkend liep ik de Etos in. Mijn hartslag was hoog en mijn ogen waren continue aan het scannen of er misschien een medewerker in de buurt was die wellicht kon denken dat ik iets aan het jatten was… Ik moet eerlijk toegeven, waarschijnlijk zag het er echt uit alsof ik iets aan het stelen was. Zo liep ik er waarschijnlijk wel bij, doordat ik bang was.
Ik was altijd bezig met wat anderen van me vonden. Waar ik dat ook weer tegenkwam, was toen ik mijn eigen onderneming gestart ben. Want “wat zullen ze wel niet vinden?”.
Mijn hoofd sprong aan en het piekeren begon. Waar anderen altijd heel zichtbaar waren, wilde ik wegkruipen in een hoekje en verzon ik smoesjes om niks op social media te hoeven zetten. Ik doe niet voor niks wat ik doe. Ik help therapeuten en coaches om zichtbaar te zijn. Niet alleen als ondernemer, maar ook als mens. Want hoevaak cijferen we onszelf niet weg? Goed. Heel herkbaar dus. In dit artikel wil ik je graag laten omdenken en je een hart onder de riem steken, als jij ook worstelt met angst voor afwijzing en het meer je leven controleert dan je zou willen.
Als je je kop boven het maaiveld uitsteekt….
Kunnen er wel eens wonderen gebeuren! Ja, echt waar. Je gaat mensen misschien afstoten. Maar hoe fijn is het dat die mensen jou eindelijk weten te vinden, die wellicht al heel lang naar jou opzoek zijn? Stel dat jij je richt op het oplossen van prikkelbare darmklachten… Hoe fijn is het als iemand die daar al jaren mee loopt, opeens jouw blog voorbij ziet komen? Dat ze eindelijk weten wat het betekent dat ze zo’n last van hun buik hebben? Dat ze weten wat ze zelf kunnen gaan doen na een traject bij jou en dat ze daar dan helemaal geen last meer van hebben? Het is het echt waard om je kop boven het maaiveld uit te steken!
Als mensen je ontvolgen….
Is dat maar beter! Dan passen ze niet bij jou. Dit klinkt natuurlijk veel simpeler dan het in eerste instantie voelt als iemand zich uitschrijft van jouw e-maillijst of als iemand jouw bedrijfspagina opeens niet meer liked. Maar stop eens met het op jezelf betrekken. Misschien zijn hun klachten over, volgen ze teveel pagina’s, verwijderen ze hun profiel….. Er zijn talloze redenen waarom mensen je ontvolgen. Uiteindelijk is de conclusie: als ze je ontvolgen, dan is dat maar beter, want dan waren ze waarschijnlijk toch geen cliënt bij je geworden.
Als mensen niet vaak terugkomen….
Dan moet je wellicht je verkoopstrategie veranderen! Ja, echt waar. Want… wat doe je eigenlijk om mensen terug te laten komen? Vraag je daar wel om? Of laat je de keuze bij de cliënt? Vind je dat mensen zelf maar moeten bepalen of ze wel of niet terugkomen? Als dat is wat je doet, vind ik het niet gek dat mensen niet terugkomen, of als ze dan niet zo frequent terugkomen als je zou willen. Je mag daarin zelf de regie gaan pakken. Vraag of mensen al meteen een nieuwe afspraak in willen plannen als ze weggaan. Bel ze eens op na een paar maanden om te vragen hoe het met ze gaan. Maar vooral: schep andere verwachtingen. Zorg dat mensen weten dat één keer komen niet voldoende helpt en dat ze x aantal keer minimaal moeten komen om resultaten te zien. Zorg dus dat mensen zich al vanaf het begin committen. Dit kan o.a. door trajecten of pakketten te verkopen. Beter voor jou, beter voor je cliënt.
Als mensen niet naar je doorverwijzen….
Dan moet je daar om vragen! Eerlijk is eerlijk: er is nog meer in het leven van je cliënt dan alleen jij als therapeut of coach. Grote kans dat mensen er gewoon niet aan denken om jou door te verwijzen in hun netwerk. Dat heeft niks te maken met of zij wel of niet tevreden met je zijn. Benoem het dus. “Ken jij nog iemand die het goed kan gebruiken om …….? Zo ja, zou je die dan willen doorverwijzen?”. Desnoods maak je er een actie van, waarbij zij korting krijgen op een sessie en de nieuwe cliënt ook korting krijgt. Durf te vragen dus.
Als mensen hun afspraken vergeten of afzeggen…
Dan moet je duidelijker zijn. Zij vergeten hun afspraken niet voor niks. Wat vertelt dit jou? En vooral: wat doe je ermee? Is het ok dat ze hun afspraken vergeten of afzeggen? Reken je de sessie? Of toch maar niet? Er zijn geen goede of foute keuzes hierin, maar het is interessant bij jezelf te onderzoeken waarom dit gebeurt. Probeer duidelijker te zijn naar je cliënt. En probeer daarbij stevig te zijn, echt te staan voor jezelf. Neem jezelf ook serieus. Als jij jezelf niet belangrijk vindt, kan je ook niet verwachten dat jouw cliënt dat wel vindt.
Een goedlopende praktijk begint bij jezelf
Alles wat er in jouw praktijk gebeurt, zegt iets over jou. Als er dus structureel iets gebeurt waar je niet blij van wordt, ga dan bij jezelf kijken waar dat door komt. En verander daarna je gedrag, want dit is blijkbaar wat je op de een of andere manier zelf creëert. Probeer je echter het gevoel van afwijziging te relativeren. Vaak is de ander gewoon druk. Herken je dat je afwijzing probeert te voorkomen o.a. in de bovenstaande voorbeelden? Dat gaat je klanten kosten! Onderzoek bij jezelf waar dit vandaan komt en zet jezelf er dan overheen. Voor jezelf, voor je cliënt, voor je praktijk.
Heel veel succes!
Liefs,
Ilaria
Werken aan je gevoel voor afwijzing? Kom naar de zichtbaarheidsdag met de paarden. Paarden spiegelen precies waar jij aan mag werken.
0 Reacties