Je kunt zichtbaar zijn online, en jezelf toch nog verstoppen. Daarom in dit artikel eens even heel persoonlijk. Omdat ik ook gewoon maar mens ben. En omdat ik ook niet weet wat er van te voren gaat gebeuren. Over marketing, acties die niet werken, acties die wel werken, verantwoordelijkheid nemen, jezelf klein maken.
Ik besloot dat het anders moest. Maar ik wist niet hoe.
Ik ben al maanden aan het nadenken. Aan het sparren met mijn business buddy Liesbeth, aan het nadenken, aan het schrijven, aan het veranderen. Een tijdje geleden kwam ik erachter dat het 1-op-1 werken met cliënten niet altijd meer voldoening gaf. Ik haalde er niet altijd meer mijn uitdaging uit. Soms zat ik een hele dag advertenties in te stellen, of social media berichten uit mijn mouw te schudden, en was ik aan het einde van de dag moe. Wat dan wel? TJA. Kom daar maar eens achter! Toen pas kwam ik erachter hoe makkelijk het is om uren te verkopen. Gewoon 1-op-1 trajecten. Dat vond ik 2 jaar geleden ook moeilijk, maar een programma… dat vind ik blijkbaar pas echt lastig. Hoe ziet dat programma er dan uit? Is dat niet te duur? Hoelang duurt het? Hoeveel mensen? Welke thema’s. Welke naam? Ondertussen is het Sparkling Business Programma geboren. Maar ik heb het ook alweer 4x veranderd. De naam klopt nog steeds, maar de inhoud verandert steeds een beetje. Is dat erg? Nee. Kost het veel energie. JA! Het is zo’n super belangrijk groeiproces. In zo’n programma komt alles samen. Maar wat dan allemaal? En hoe dan? En hoe zorg je ervoor dat het ook waardevol is voor cliënten. In mijn hoofd is nog een stemmetje dat zegt: “1-op-1 coaching is veel waardevoller!”. Ik weet dat dat niet waar is, maar toch zit dat nog ergens diep in mij. Leuk zo’n programma bedenken. Dat heeft me dus maanden gekost, in kleine stapjes. Maar dan moet je het ook nog verkopen….
Als Marketingcoach je programma niet verkopen
Ik met knikkende knieën een strategie bedacht. Ik zou een Marketing Inspiratie Workshop geven om mensen kennis te laten maken met mij, mijn methode, en het werken met de paarden, en dan kijken of ze het programma wilden kopen. Ik wilde alleen maar mensen die echt voelden dat dat hun programma was. Maar ik wist ook dat het universum dat dan wel zou regelen.
Het was toen nog een 4 maanden programma voor €2000 euro exclusief btw. Best een pittige prijs, maar ik wist ook – de waarde die je eruit haalt is echt super veel.
Ik die Marketing Inspiratie Workshop georganiseerd. Gratis…. Toen de eerste aanmelding… Ik ging bijna door het dak van blijdschap. Blijkbaar sprak dat in ieder geval aan. Op een gegeven moment had ik 9 inschrijvingen. Dat ging niet vanzelf he jongens… Je leest dit misschien en je denkt misschien “sjonge jonge wat veel”, maar daar heb ik €200 euro advertentietegoed tegenaan gegooid. Ja, €200. Misschien €150, maar minder zeker niet. Maar ik had 9 inschrijvingen, toch!? Ik had nog nooit zo’n grote groep gehad bij de paarden. Spannend! Mijn overtuiging was dat 4 of 6 eigenlijk wel genoeg was, omdat je anders geen persoonlijke aandacht meer kon geven. En wat je gelooft krijg je natuurlijk… De afmeldingen kwamen bij bosjes binnen. “Een belangrijke vergadering, sorry”. “Mijn kind heeft geen oppas”, “Toch andere prioriteiten”. Er gebeurde een hoop bij mij. Ik wilde iets gratis weggeven. Echt iets waardevols. En mensen meldden zich gewoon af. Sterker nog: er was er zelfs één die zich helemaal niet afmeldde en gewoon niet kwam. Uiteindelijk zat ik daar met een groepje van 6. Een super mooie workshop gehad! Wel echt. Maar toch raakte het me dat mensen zich gewoon afmeldde. Omdat het gratis was. Heeft gratis dan dus echt geen waarde?
Aan het einde van de workshop deed ik stotterend mijn aanbod. Geen verkoop. Ergens was ik misschien ook wel opgelucht, als ik eerlijk ben. Al met al kost zo’n gratis workshop mij best veel geld. Locatiehuur voor een middag (€70 euro ongeveer). Materiaal (schriftjes, eten, drinken, pennen etc, zo’n €30). Advertentiekosten €200. Voorbereidingstijd waarin ik niet declarabel kan zijn… Gratis dus, maar mij kost het geld. Een belangrijk leerproces. Uiteindelijk wel 2 Powersessies verkocht. Blijkbaar sloeg 1-op-1 meer aan?
De maand erna weer een gratis marketing inspiratie workshop! Uiteindelijk had ik weer 6 mensen. De afmeldingen waren minder dit keer. Ik had toen nog eens nagedacht over mijn programma (ja, alweer) en besloot het programma nog laagdrempeliger te maken. 3 maanden voor €1200 euro excl. btw. Einde van de workshop – weer stotterend mijn aanbod. Weer niks verkocht. Ook dat raakte me wel. Wat dan wel? Was dit dan een slecht programma? Was ik niet goed genoeg? Was mijn verkoop gewoon slecht? Waren het niet de juiste mensen? Moest het nu nog niet starten? Komt het omdat het gratis was? Was ik niet duidelijk genoeg geweest? Had ik meer op de noodzaak moeten drukken? Had ik gewoon te weinig mensen gesproken? Interessant… Een heel leerproces. Het deed van alles met mij.
Die Marketing Inspiratie Workshop heb ik nu twee keer geprobeerd. Twee keer een super mooie en fijne workshop gehad met allemaal enthousiaste reacties, maar daar kan ik uiteindelijk mijn bedrijf niet van laten draaien. Kortom ik besloot: ik ga het niet meer gratis doen. Benieuwd of de commitment dan hoger is. Dat is dus het moment waar ik nu sta. Uitproberen dus. Vallen en opstaan. En continu weer aan mezelf vragen: is dit het? Wat zit er nog voor blokkade in de weg?
Focus, focus, focus
Mijn 1-op-1 trajecten hebben altijd goed gelopen. Dat zorgde ervoor dat ik mijn programma ernaast kon opzetten. Maaaaar… Ik heb best regelmatig een gebrek aan focus. Ik stel voor mezelf altijd doelen, maar ik heb dan op de een of andere manier toch zoveel te doen dat ik mijn hoofd op hol gaat. Het gevolg: weinig uren echt gemaakt, maar wel de dag al voorbij.
Nu plan ik heel netjes mijn uren in in mijn agenda, maar in de praktijk blijkt dat ook nog best wel lastig. Eens in de paar weken moet ik mezelf weer bij elkaar rapen en kijken: klopt de planning nog?
Waar het vooral mis gaat is dan de focus overdag. Een kwartier is immers zo voorbij ;).
Teveel verantwoordelijkheid dragen
Een van de redenen waarom ik het lastig vond om door te gaan met de 1-op-1 trajecten, was omdat het regelmatig heel zwaar voor me voelde. Ik heb ongeveer 15 klanten iedere maand en ik probeerde voor iedereen hun bedrijf te dragen. Zeker als ze aangaven dat ze zelf even moe waren, of het even niet wisten, ging ik het nog dubbel voor ze dragen. Dagenlang zeulde ik dan iets met me mee, wat niet echt van mij was, maar waarvan ik dacht dat ik het moest dragen. Ook hierbij weer: bang om niet goed genoeg te zijn. Want daar betalen ze me toch voor? Het mooie van dit is alles is, dat ik mijn trajecten ook altijd zo instak. Ik zei altijd dingen als “gooi het maar over de schutting, dan neem ik het van je over”. Het gevolg was, dat één klant bijvoorbeeld nooit meer op zijn social media keek. Als ik dan een week wat drukker was en niks inplande, stond er ook niks op. Ik besefte me dat dit de rol was die ik zelf innam. Ik zei eigenlijk als het ware: “geef maar hier hoor, jouw marketing, ik regel wel, jij hoeft niks meer te doen.”. Ik weet nu dat dit niet handig is, ook niet voor de persoon zelf. Het kan niet zo zijn dat de hele marketing stil ligt als ik er opeens niet meer ben. Zonde van je hele bedrijf. Deze les was behoorlijk hardnekkig. Ik wist niet hoe ik er vanaf moest komen. Ik heb nu mijn pakketten anders ingeregeld zodat het duidelijker is voor iedereen wie wat doet. Ik ben dus ook duidelijker in mijn communicatie. Voor mij fijner, maar ook voor de ander helderder.
Mezelf vergelijken met anderen
Mijn levenslessen zit erin dat ik mezelf groot mag maken, niet kleiner. Ik ben “klein”, maar 1,55m. Maar daar heb ik eigenlijk nooit echt last van gehad. Maar wel in het vergelijken met anderen, en mezelf onder anderen zetten. Ik weet dat het allemaal in mijn hoofd zit. Het gras lijkt altijd groener aan de overkant. Alles wat ik aan de buitenkant zie op social media, geloof ik op de een of andere manier. Of ik wil gewoon weten hoe het werkt, of het wel echt klopt. Ik zoek op de een of andere manier toch nog naar de “gouden marketingtruc”. Hoe verdienen al die anderen anders zoveel geld? Ik mis blijkbaar iets?
Diep in mijn hart weet ik dat marketing draait om relatiebouw. Maar dat er ook veel verkocht wordt op basis van angst. Angst om het niet te kunnen zonder een duur programma bijvoorbeeld. Dat is niet wie ik wil zijn. Maar tegelijkertijd vraag ik me wel af: hoe kan ik groeien?
Misschien heb ik gewoon een beetje meer geduld nodig. Dat is niet mijn sterkste kant. Tegelijk voel ik me dus regelmatig ondergesneeuwd in business coach land. Dat maakt me dan onzeker. Ik weet dat er maar één iemand is die dat doet, en dat ben ik zelf. Ik maak mezelf kleiner. De oplossing? Meer voor mezelf gaan staan denk ik. Voor mijn eigen waarde. Zien wat ik waard ben. Voor mij best lastig. Voor mij lijkt het zo simpel wat ik doe. Herken je dat?
Beter voor mezelf zorgen
Wat echt een vooruitgang is, is dat ik tegenwoordig uitslaap. Soort van dan. Ik sta op om 8 uur. Ja, ik weet dat dat voor veel mensen luxe is. Tegen alle goede en gezonde ochtendrituelen in dus. Om 9 uur zorg ik dat ik klaar zit achter de computer en dan begin ik met mijn eigen marketing. Pas om 10 uur begin ik met werken voor mijn klanten. Ik moet eerlijk toegeven, soms zit ik pas om half 10 achter de computer. Een beetje meer discipline mag wat dat betreft ook. Maar tegelijk voel ik dat ik zacht mag zijn. Ik werk vaak ‘s avonds door. Ik vind het wel fijn om ‘s avonds te werken. Ik kan dan makkelijk meters maken. Het helpt me om later op te staan. Ik kan er ook van genieten. Ik ben dus wat dat betreft wel beter voor mezelf gaan zorgen. Ook heb ik sinds een paar maanden een schoonmaakster. Ik heb maar een klein huisje, dus het duurt niet heel lang, maar het is voor mij ook een stok achter de deur om het opgeruimd en netjes te houden. Ik ben zo iemand die gewoon een hoopje kleding op de grond laat zakken en dan denkt “zie ik morgen wel”. Mijn bejaarde buurman zegt dan altijd “als je het nou eens meteen opruimt… dat duurt namelijk maar 3 seconden!”. Dat weet ik, ja. Maar toch doe ik dat niet. En ik ben er ook achter – zelfs dat is ook goed voor mezelf zorgen. Voor mezelf zorgen betekent iets simpels kopen om te eten, wat wel gezond is, omdat ik niet van koken hou en mijn tijd liever aan iets anders besteed. Voor mezelf zorgen betekent ‘s avonds netflix in bed, ook al had ik dan eigenlijk al willen slapen. Voor mezelf zorgen betekent uit eten gaan. Soms wel meerdere keren per week. Hoeft niet duur te zijn. Ik hou dus gewoon niet van koken ;). Voor mezelf zorgen betekent…. een reep chocolade eten en ervan genieten. Alhoewel, niet te vaak. Ik kan wel een paar kilo kwijt. Maar ook dat is voor mezelf zorgen. Vroeger vond ik mezelf dik en lelijk. Ook daar kan ik milder naar kijken. Voor mezelf zorgen betekent naar mijn verzorgpony gaan op donderdagmiddag, omdat ik daar zin in heb, en gewoon al het werk laten liggen. Voor mezelf zorgen betekent niet of minder in het weekend werken. Dat vond ik eerst echt super lastig!
Er is een switch gaande. Ik ben nog steeds een pleaser en ik ga nog steeds regelmatig over mijn eigen grens of laat erover heen gaan, maar het gaat steeds beter.
Gaan en volhouden
Ik voel dagelijks angst in mijn bedrijf. Angst voor nieuwe dingen. Angst voor succes. Angst voor falen. Angst om confrontatie aan te gaan. Angst dat klanten boos worden, niet tevreden zijn. Angst dat de groei niet snel genoeg gaat. Ik werk dagelijks aan mezelf en aan deze thema’s.
Ik ben er ondertussen wel achter: het ondernemerschap gaat over gaan, en volhouden. Proberen, vallen en weer opstaan. Proberen, en uitvergroten wat werkt. Proberen en trots zijn dat je het gedaan hebt, ondanks dat het resultaat niet is wat je had gehoopt (moeilijk!). Proberen en LEREN en volhouden. Als je dit leest, is dat dus wat je te doen hebt. Gaan, en volhouden. You can do it! Ieder stapje is er een.
Liefs,
Ilaria
0 Reacties