Afgelopen weekend werd ik geïnterviewd voor een van mijn klanten haar opleiding. Het ging over bloggen, iets wat ze zelf best lastig vond. “Nou, Ilaria, wat fijn dat ik jou mag interviewen. Ik heb de afgelopen weken echt grote stappen gemaakt op het gebied van bloggen en al veel bereikt.”
Toen floepte ik er opeens uit: “wat dan?”
Ze keek een beetje raar
“Ja, want als ik eerlijk ben, heb ik nog niks van je voorbij zien komen en de dag dat we het hier over hadden is ondertussen alweer 6 weken geleden.”
We moesten allebei lachen en ze gaf me gelijk. Toen ik dit tegen haar zei, leek het een beetje alsof ik het tegen mezelf zei. Ik geef eerlijk toe – ik stel bloggen uit.
Waarom? Geen zin. Geen tijd. Moet wel moeiteloos gaan. Moet wel goed zijn. Bla bla bla bla. Allemaal slechte excuses.
Het brengt me niet wat ik graag wil – meer zichtbaarheid én meer mensen helpen.
Herken je uitstelgedrag? In dit artikel geef ik je een aantal manieren om dit te doorbreken.
1. maak duidelijke afspraken en zet dit in je agenda
Het begint al met het maken van duidelijke afspraken met… JEZELF. En vaak zijn die zoveel moeilijker dan de afspraken met anderen. Voor mij wel in ieder geval. Mijn voornemen was om iedere twee weken een nieuw artikel te schrijven en te sturen (maar dat deed ik dus niet…). Denk daar dus eens voor jezelf over na en zorg dat het wel realistisch is. Zet het dan in de agenda en blok tijd in je week om dat ook daadwerkelijk te gaan doen. Zeg desnoods tegen iemand dat je het op maandag 13:00u af gaat hebben en zorg dat diegene je daaraan houdt of iig als stok achter de deur fungeert. Misschien je business buddy? Als je het beloofd hebt aan een ander, is het vaak makkelijker om te doen. Dat kan helpen om uitstelgedrag te voorkomen.
2. Maak het leuk voor jezelf
Uitstelgedrag ontstaat vaak bij dingen die moeilijk of uit je comfortzone zijn. Kortom: hoe Kun je het leuker maken voor jezelf? Wat is er voor nodig? Mij helpt het om bijvoorbeeld buiten de deur te werken om een blog te schrijven (met een kop thee en een taartje). Dat zorgt ervoor dat het voelt als een beloning en als leuk.
3. Hou je grotere plaatje in je hoofd
Sommige dingen zijn nou eenmaal niet LEUK, maar wel nodig of handig om te doen. Bloggen vind ik een goed voorbeeld, al moet ik eerlijk toegeven dat ik het altijd leuk vind als ik er eenmaal mee bezig ben. Maar blijkbaar doe ik toch liever iets anders. Anders had we het daar in dit artikel niet over. Maaaar… mijn grotere plaatje is om mijn bedrijf te laten groeien. Dat wil ik graag. Ik heb een toekomstplan. Bloggen hoort daarbij. Het helpt me om anderen te inspireren, meer mensen te helpen, te laten zien dat ik een expert ben.. uiteindelijk helpt dat me om mijn leukste leven te leiden vanuit mijn bedrijf. Mijn toekomstdroom is een boerderij met paarden aan huis en een mooie grote trainingsruimte waar ik mensen kan ontvangen. Dat is waarom ik NU blog 🙂 zodat ik daar uiteindelijk ga komen. Kortom: wat is jouw droom? Waar doe je het dus voor?
4. Onderzoek je beperkende overtuigingen
Wat houdt je nou eigenlijk echt tegen? Ik heb dit in het interview toevallig onderzocht. Ik kwam erachter dat ik twee delen heb die eigenlijk in de kern hetzelfde willen, maar wat zich anders uit. Aan de ene kant de criticus, die wil dat blogs goed en perfect zijn. Waarbij het eigenlijk nooit goed genoeg is. Die zegt dingen als “Het artikel moet wel echt van waarde zijn” en “de blog MOET er echt komen”. Ik ben een beetje allergisch voor “moeten”…. De andere kant, is de “Plezierige” (ik noemde hem ook de “luie”). Dat is degene die wil dat het vooral leuk is en moeiteloos gaat. Die vind dat ik er de tijd voor moet nemen en gewoon lekker een taartje mag gaan eten terwijl ik een nieuwe blog schrijf. Terwijl die criticus er dan weer overheen tettert en iets zegt als “Niet zo zeuren, gewoon schrijven die blog, het wordt weer eens tijd.”. Ik had eigenlijk geen zin om artikelen te schrijven omdat het allemaal zo serieus voelde. En dus geef ik “de plezierige” meer ruimte. Het kan namelijk ook samen. Leuk én goed.
Belangrijk is om je uitstelgedrag niet te vermijden, maar te onderzoeken wat erachter zit en wat het je wil vertellen. Wat heb je nodig? Pas dan weet je wat je te doen hebt.
5. Geef jezelf een dikke schop onder je kont
Als je erachter bent wat je tegenhoudt en wat je nodig hebt, dan heb je volgensmij maar één taak. Gooo go go! Begin. Geef jezelf een schop onder je kont en ga aan de gang. Ik merk altijd dat ik makkelijk doorpak, als ik eenmaal begonnen ben. Het is goed om stil te staan bij wat je nodig hebt, maar dan kun je alsnog eeuwig blijven uitstellen. Het ondernemerschap gaat om doorpakken, actie ondernemen. Anders ga je uiteindelijk nooit zichtbaar worden.
Uitstelgedrag komt in alle vormen en maten in je praktijk. Uitstelgedrag om je prijs te verhogen. Uitstelgedrag om die cliënt te bellen. Uitstelgedrag omdat je het spannend vindt om een workshop te gaan geven. Uitstelgedrag omdat je eerst nog even de was gaat opruimen voordat je een social media bericht gaat maken. Uitstelgedrag omdat je het te druk hebt om een nieuwsbrief te maken. Uitstelgedrag omdat je niet weet hoe je je boekhouding precies moet doen. Uitstelgedrag omdat je bang bent dat je niet goed genoeg bent en je daarom die cliënt helemaal niet meer durft te bellen.
Uitstelgedrag komt vaak voort uit angst.
Ook als ik dit schrijf zijn er allerlei stemmetjes die ervoor zorgen dat deze blog nooit gepubliceerd zal worden.
– “Is er eigenlijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar uitstelgedrag? Misschien moet ik dat nog even zoeken.”
– “Zouden 5 punten wel genoeg zijn of zal ik dit artikel nog langer maken?”
– “Hoeveel woorden zouden dit zijn? Is dit wel geschikt voor Google SEO of kan ik het beter aanpassen?”
– “Best een ok blog, maar dit kan ik toch niet zomaar versturen naar iedereen in mijn lijst? (uh ja, wel dus Ilaria!!!)”
– “Is dit eigenlijk wel wat ik wil uitstralen met mijn praktijk? Of hebben mensen veel meer aan praktische tips en kan ik dit artikel maar beter weggooien?”
– “Moet ik misschien meer voorbeelden verwerken in het artikel?”
– “Tja, ik vertel niet echt wat nieuws he… kan ik daar nog iets aan verbeteren?”
– “Misschien staan er nog spelfouten in. Zal ik het nog een keer overlezen?”
– “Welke afbeelding past hier nou bij? Misschien moet ik eerst een nieuwe foto maken voor ik het online zet”.
NEEEEEEE. Ik heb letterlijk opgeschreven wat er in mijn hoofd gebeurde dus de afgelopen 25 seconden. Wat veel dingen die allemaal zorgen voor uitstelgedrag! Heel veel angst voor afwijzing. Voor dat anderen er iets van “vinden” (en ja, dat vinden ze toch wel).
Onderzoek jouw stemmetjes! En ga recht door je angsten heen. You can do it! En vier vervolgens een feestje :). Dat mag ook.
Liefs,
Ilaria
Ps. Dit heb ik uiteindelijk in 20 minuten geschreven :). Omdat ik maar gewoon geschreven heb wat er in me op komt. Dat voelt lekker. Het voelt helemaal niet altijd moeilijk en veel tijd eigenlijk nu.
0 Reacties