De jager in mezelf

Ik wil het met je hebben over mijn jager. We hebben een haat-liefde verhouding. Ik hou van hem, want hij zorgt ervoor dat ik mega veel werk verzet en alles voor elkaar krijg. Tegelijk haat ik hem want door hem vergeet ik soms wat ik echt wil doen. Chillen, uitslapen, netflixen, lezen en met Toes (mijn paard) “zijn”.

Ik besefte me dat veel van de coaches en therapeuten ook een jager hebben. De jager in mij speelt zo’n belangrijke rol dat ik het belangrijk vind om er een hele mail over te schrijven.

Laatst had ik het er met mijn vriendin en collega over. Van jager tot jager. Zij heeft er ook een namelijk. Onze jagers zijn goed bevriend en denken allebei hetzelfde. We kwamen tot de conclusie: je hebt te weinig klanten, of teveel. Het lijkt soms alsof er niks tussen in zit. Wanneer is het eigenlijk genoeg?

Als ik te weinig klanten heb, gaat mijn jager aan de gang. Snel, snel, nieuwe klanten vinden. Ik moet eerlijk toegeven – we zijn er goed in.
Als ik teveel klanten heb, meldt mijn jager zich ook. Snel, snel, nog even doorwerken. Vanavond is er nog een gaatje. In het weekend ook. Ik moet eerlijk toegeven – ook daar zijn we goed in.

Mijn jager heeft het altijd druk. Druk met het creëren van een veilig en zeker leven. Geld verdienen. Geld sparen. Verstandig zijn. Zorgen dat anderen me nog lief vinden. Het ondernemerschap is immers al uitdagend genoeg. Het leven ook trouwens.

Mijn jager is mijn held. Hij heeft ervoor gezorgd dat ik kon overleven, vroeger, toen dat nodig was. Soms schiet ik die modus weer even in.

Mijn jager slaapt soms. Maar alleen als alles af is. Snel, snel, snel, nog even alles afmaken. Oh, daar is toch nog een taakje. Snel, even op de to-do-list zetten. Snel, even de to-do-list verder afmaken. Oh! Daar. Een nieuw idee. Dat kan ook nog wel even.

Mijn vader had ook zo’n jager. Hij heeft meer dan 35 jaar een succesvol restaurant gehad. Snel, snel, snel, nog even een klant bedienen. Snel, snel, snel, nog even boodschappen doen. Snel, snel, snel, nog een limoncello van het huis. De klanten zo goed mogelijk helpen. Alles goed voor elkaar. Zekerheid creëren voor de toekomst.

Tot hij ziek werd.

Een hersentumor. Hij kan nu niet meer jagen. Hij hoeft niet meer te jagen. Hij heeft zich overgegeven aan gewoon “zijn”. Hij is voor nu naar omstandigheden oké. De enige taak die hij nog heeft is om te genieten en leuke dingen te doen. Op een langzamer tempo. Omdat dat ook goed genoeg is.

Voor mij een harde en confronterende les, omdat ik weet dat ik stiekem hetzelfde pad loop. Fijn, dat systeem. Omdat die jager dus ook veel goeds heeft gebracht en nog steeds brengt.

De jager dus.

Misschien heb je er ook één.

Het ondernemerschap is een grote reis. Een groot avontuur vol fijne pieken, en soms is het ook intens.

Je bedrijf mag een middel zijn om jouw meest fantastische leven te leven. Een succesvol bedrijf hoeft geen doel op zich te zijn.

Alles waar mijn jager naar zoekt, is er al. In het “nu” is het er al.

Deze mail schrijf ik voor jou, maar stiekem ook voor mezelf. Om mijn jager even te erkennen. Te bedanken ook. En om zometeen iets anders te gaan doen :). Mijn jager mag even op een mini vakantie.

Dan komt mijn innerlijke kind tenminste ook aan haar trekken.